راحت و بادوام هستند و برای سال‌های طولانی کار می‌کنند… آن‌ها را معمولا به رنگ آبی معروفشان می‌شناسیم اما تنوع پوشاک جین بیش از این‌ها است. با این وجود، همه‌چیز از تولید شلوار جین شروع شد؛ شلوارهایی که امروزه دنیا را فتح کرده‌اند و عموم مردم با هر فرهنگ، سن و جنسیت از آن‌ها استفاده می‌کنند. شما هم حتما چندتایی از این نوع شلوار را در کمد دارید که ممکن است آن را برای سر زدن به سوپرمارکت و خرید مایحتاج روزانه به تن کنید یا برای رفتن به میهمانی.
در حقیقت، نمی‌توان انکار کرد که امروز شلوارهای جین کاربردی‌ترین انواع شلوار در تمامی جهان به حساب می‌آیند. به دلیل همین اهمیت، در این مطلب نگاهی به داستان اختراع شلوار جین و زندگی سازندگان آن یعنی جاکوب دیویس و لوی اشتراوس داشته‌ایم؛ همچنین به دلیل رواج نام «لی» به جای «جین» در ایران به علت این نام‌گذاری هم می‌پردازیم. پس در ادامه این مقاله همراه بانی‌مگ باشید.
داستان شلوار جین از کجا شروع شد؟
شاید اگر لوی اشتراوس در ۲۶ فوریه سال ۱۸۲۹ در شهر باواریا در آلمان به دنیا نمی‌آمد، چنین محصولی هم در کار نبود. با این حال، چنین اتفاقی رخ داد تا او بعدها به همراه خانواده‌اش به آمریکا مهاجرت کند و زمینه‌ساز یک تغییر مهم در پوشش مردم سراسر جهان شود. او که در کالیفرنیا به تجارت مشغول شده بود، انواع لباس، کیف، ملحفه و دستمال جیبی را به کسانی که در جست‌وجوی طلا به کالیفرنیا می‌آمدند، می‌فروخت. در سال ۱۸۷۰ یکی از مشتریان لوی اشتراوس به نام جاکوب دبلیو دیویس، به او برای تهیۀ یک نوع پارچۀ ضخیم مراجعه کرد.
پارچۀ جین، یک پارچۀ منحصر به فرد
داستان از این قرار بود که آقای دیویس (که به عنوان خیاط در سانفرانسیسکو فعالیت داشت) سفارش یک شلوار با پارچۀ محکم برای یک چوب‌بر داشت و برای این شلوار تازه به یک پارچۀ جدید نیاز می‌شد. آن‌ها برای این‌کار از نوعی پارچه مقاوم به نام «جین» استفاده کردند که پیش‌تر در فرانسه ساخته شده بود. در واقع، در شهر نیم (Nimes) فرانسه، نوعی پارچه کتانی به شیوه‌ای خاص تولید می‌شد. برای تولید این نوع پارچه برخلاف دیگر انواع آن، پود را از زیر دو یا چند نخ عبور می‌دادند؛ نتیجۀ چنین کاری، یک پارچۀ محکم و تقویت شده بود؛ همان چیزی بعدها «جین» نام گرفت. این پارچۀ سفید را معمولا به رنگ آبی روشن یا نیلی رنگ می‌کردند که با گذشت زمان به یکی از اجزای مهم هویت پارچۀ جین درآمد، هرچند که آن را می‌توان به رنگ مشکی نیز پیدا کرد.
لباس جین چطور اولین‌بار تولید شد؟
لوی اشتراوس این نوع پارچه را به دیویس معرفی کرد. این خیاط خلاق، برای استحکام بیشتر شلوار حتی به این هم اکتفا نکرد و برای تقویت دوخت، پرچ‌های مسی به کار برد. این شلوار جدید، چنان زیبا و مقاوم بود که شهرت آن به زودی در تمام ناحیه کالیفرنیا فراگیر و به لباس‌کار اصلی مردان تبدیل شد؛ اما نزدیک به سی سال طول کشید تا جهان به اهمیت این پوشش تازه پی ببرد…
از ۱۹۳۰ تا ۱۹۸۰ با مورد توجه قرار گرفتن فیلم‌های وسترن و به طبع استایل کابوی‌ها، شلوار جین آبی نیز به دنیا معرفی شد و مورد توجه قرار گرفت. به عبارت بهتر، کمتر کسی می‌توانست در مقابل آن لباس های جین که جان وین به تن می‌کرد، مقاومت کند.
جنگ جهانی دوم و گسترش شلوار جین
کمی عجیب به نظر می‌‌‌رسد اما جنگ جهانی دوم نقش مهمی در افزایش استفاده از لباس های جین داشت. این نوع پوشش در میان سربازان آمریکایی بسیار محبوب بود؛ تا آنجا که عادت داشتند به جای یونیفرم نظامی، شلوار یا کت جینشان را بپوشند و سوار بر موتورسیکلت، اطراف شهر گشت بزنند. این استایل یاغی و سرکش به مزاق آمریکایی‌ها خوش آمده بود و به همین دلیل، حتی کسانی را هم که این پوشش را به تن می‌کردند، بیشتر دوست داشتند؛ البته شاید استفادۀ بازیگران و شخصیت‌هایی معروفی مثل مارلون براندو از شلوار جین یا کت جین هم به محبوبیت این نوع پوشش افزود. این موضوع تا آنجا پیش رفت که در سال ۱۹۵۳ یک ترند جهانی برای پوشیدن لباس ها و بخصوص شلوارهای جین شکل گرفت که مردم را در سراسر دنیا تشویق می‌کرد تا هرچه بیشتر سبک زندگی خود را با این شلوارهای جین آبی سازگار کنند.
مضاف بر این، همه‌گیری استفاده از لباس‌هایی از جنس جین، دلیل دیگری هم داشت. این لباس‌ها با رنگ زیبا و آرامش‌بخش خود برای مردم غمگین و افسرده‌ای که دوران پساجنگ را پشت سر می‌گذاشتند، تسکینی به حساب می‌آمدند. بنابراین، دورانی که جین‌ها تنها به عنوان لباس‌کار استفاده می‌شدند سپری و به لباسی برای عموم مردم تبدیل شد.
چطور لباس‌های جین تا این حد محبوب شده‌اند؟
آن‌ها زیبا و راحت هستند و این یک حقیقت غیر قابل انکار است؛ اما تنها دلیل محبوبیت استایل خاص شلوار جین نیست. آن‌ها مقاوم هستند و برای مدت زیادی سالم و قابل استفاده باقی می‌مانند؛ علاوه‌براین، نیازی هم به اتو کردن یا روش‌های خاص برای شست‌وشو یا نگهداری ندارند. به راحتی کثیف نمی‌شوند و در عوض، با گذشت زمان زیباتر هم می‌شوند…
البته لباس جین یک مزیت مهم دیگر هم دارد: آن‌ها اصلا سن و سال نمی‌شناسند!
می‌توانید برای نوزاد تازه متولد شده یا پدربزرگتان یک شلوار جین زیبا تهیه کنید و ببینید که کاملا هم به او می‌آید. می‌توان آن‌ها را همراه یک ژاکت یا تی‌شرت پوشید یا حتی آن‌ها را با یک کت جین همراه کرد. در هر صورت جذابیت استایل شما کاملا حفظ می‌شود!
روایت‌های مختلف درمورد اسم «جین» و «لی»
درمورد نام این نوع پوشش زیبای مقاوم و آبی‌رنگ، داستان‌های مختلفی وجود دارد اما قوی‌ترین نظریه می‌گوید که «جین» از یک عبارت فرانسوی به معنای (آبی از جِنوا) گرفته شده است. چراکه گفته می‌شود که در آن زمان، شهر بندری جنوا در ایتالیا میزبان ملوانانی بوده که لباس‌هایی از این جنس به تن می‌کردند.
در مورد رایج شدن نام «لی» برای شلوارهای جین در ایران هم می‌گویند که در سال ۱۹۸۹ شرکتی با نام «لی» توسط هنری دیوید لی، در حوزۀ تولید محصولات جین آغاز به کار کرد. پس از مدتی، لباس‌های جین این شرکت به چنان محبوبتی دست پیدا کرد که نام این برند روی شلوارهای جین باقی ماند. گفتنی است، شرکت لوی اشتراوس همچنان به تولید شلوار جین و دیگر محصولاتی از این جنس ادامه می‌دهد و شهرتی جهانی دارد.
حقایقی درباره شلوار جین
تولد شلوار جین ۲۰ می ۱۸۷۳ است که این زمان تاریخ ثبت شلوارهای جین توسط لوی اشتراوس و جاکوب دویس است.
اولین شلوارهای جین فاق بلندی داشتند و به صورت لباس کار کارگران معادن معادن و مزارع در غرب و آمریکا رواج پیدا کرد؛
نخ های نارنجی که شرکت لوی برای کوک از آن استفاده و با رنگ پرچ های مسی مطابقت داشت به عنوان یک ویژگی متمایز کننده و حتی مارک آن شناخته شد.
پرچ های استفاده شده در جیب ها در ابتدا برای جیب جلو و هم عقب بود اما به دلیل شکایت مردم که پرچ جیب عقب اذیت کننده است در ابتدا روی آن پوشش گذاشتند و سپس به طور کلی از جیب پشت حذف کردند.
دوخت یک شلوار جین با ۳۷ عملیات دوخت جداگانه ۵۰۱ ثانیه زمان نیاز داشت؛
قدیمی ترین جین لیوایز در سال ۱۹۹۷ پیدا شد که قدمت آن به ۱۰۰ سال می رسد؛
اولین جین ها در دو مدل رنگ نیلی و قهوه ای کله غازی بود؛
اولین برچسبی که به لباس ها زده شد یک پرچم قرمز نزدیک جیب پشت شلوارهای جین لوی اشتراس بود؛
شلوارهای جین معمولا آبی رنگ هستند، این شلوارها با نیل به این رنگ درمی‌آیند؛
رنگ نیل استفاده شده برای رنگ آمیزی شلوار جین یک رنگ قدیمی تهیه شده از گیاهان است اما در حال حاضر به صورت مصنوعی ساخته می شود؛
در حالی که تنها چند گرم نیل برای رنگ کردن یک شلوار لازم است، سالانه بیش از ۲۰ میلیون تن نیل در این صنعت مصرف می‌شود؛
شلوارهای جین در ابتدا به رنگ آبی تیره بودند چون کثیفی را خیلی نشان نمی داد و پنهان می کرد؛
زمانی که شلوار های جین در کارخانه ها استفاده می شد زیپ شلوار برای مردان در جلو و زیپ آن برای زنان در سمت چپ بود؛
یک بوتیکی در نیویورک، برای اولین بار شلوارهای جین را به گونه ای می شست که به نظر استفاده شده بیاید و این تبدیل به یک مد جدید شد؛
شلوار جین اولین بار وقتی سربازان آمریکایی در جنگ جهانی دوم آن را در خارج از وظیفه می پوشیدند محبوب شد؛
در سال ۱۹۷۰ شلوارجین بیش از همیشه طرفدار پیدا كرد و به عنوان بخشی از مد پذیرفته شد؛
قدیمی‌ترین مارک‌های شلوار جین: لیوایز (لِویز= :Levi’sمتعلق به لوی اشتراوس)، لی و رانگلر نام دارند؛
هر ساله در ایالت متحده آمریکا حدود ۴۵۰ میلیون جفت شلوار جین فروخته می شود؛
به طور متوسط هر آمریکایی هفت شلوار جین دارد.
بیش از ۵۰ درصد شلوار جین در آسیا به خصوص در چین، هند و بنگلادش تولید می شود.
در این مطلب، شما را با تاریخچۀ شلوار جین و این پارچۀ جالب و کاربردی آشنا کردیم. شما چقدر به این نوع لباس علاقه دارید؟ آیا از طرفداران لباس‌های جین هستید یا پوشش‌های پارچه‌ای را ترجیح می‌دهید؟ برایمان بنویسید.
